Μια λάμπα, μια πόλη, μια ιστορία
11-11-2022
Όταν τελειώνουμε τη δουλειά της ημέρας ξαπλωμένοι στον καναπέ, κοιτάζοντας ψηλά το ταβάνι, το κεφάλι του κάτω λαμπτήρα με απαλή λάμψη, σαν τα χέρια της μητέρας τόσο ζεστά, το φως του δεν είναι τόσο απαλό όσο το φως του φεγγαριού, όχι τόσο καυτό όσο ο ήλιος , αλλά στέκεται εκεί, με το δικό του φως, δεν μπορεί να μιλήσει, αλλά είναι καλύτερο από την έκφραση της γλώσσας, αποχαιρετώ το παρελθόν, Ακολουθήστε το φως για να βρείτε ελπίδα και αγάπη, ελπίζω να μπορείτε επίσης να επιλέξετε ένα φωτιστικό από την Amaxlite που σας κάνει να νιώθετε ζεστασιά, ένα σπίτι γίνεται σπίτι όταν ανάβουν τα φώτα του σαλονιού. Ελπίζω ότι εσείς, που διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχετε ευγενική μεταχείριση από τον κόσμο σήμερα.
